Nederland, Belgie, Luxemburg en Duitsland

De oudste wijn die me spontaan te binnen schiet is de Anjou blanc 1945 van Moulin Touchais
Wat een feest, wat een concentratie, heerlijk Chenin blanc fruit. Eee magische mooi wijnwonder.
De Chenin blanc blijft een bijzondere wijndruif, met grote ontwikkelingsmogelijkheden
1945 Was één van de beste wijnjaren uit de vorige eeuw.
En terecht. De wijn was ondanks zijn leeftijd nog springlevend

Zoals toegezegd ga ik schrijven over Schloss Nassau (Lahn). In dit geval over de jaargang 1966 en '67. Eigenlijk al vanaf 1960, het jaar van de/mijn eerste kennismaking. In 1960 ben ik voor het eerst op wijnreis met mijn schoonvader gegaan. In die tijd waren de wijngebieden nog niet in stukjes opgedeeld. Het oosten bestond wel maar van die zijde druppelde niets door. In die tijd hoorde ik alleen over Rheinweine, Frankenweine, Württembergische und Badische Weine en Mosel - Saar - Ruwer Weine spreken. Rotweine waren in alle Duitse Weinbaugebieten aangeplant behalve in de Mosel - Saar - Ruwer. De beste Rotweine kwamen toen uit Assmannshausen en de Ahr.

Goed, naar de eerste kennismaking. Langs de Rhein rijdend namen wij de afslag langs de Lahn ook behorend tot de Rheinweine. Daarna bleek dat de Rheinweine nog verder verdeeld waren. Rheingau, Rheinhessen, Pfalz, Nahe, Mittelrhein, Lahn en Bergstrasse. De Lahn is een arm aan de Rhein en pakweg een kilometer of 30 lang. Bochtig, bosrijk en rustig. Wij gingen er langs om aan de weg forel te eten maar zeker niet om wijn te proeven. Wijn van de Lahn was weinig zeggend volgens mijn schoonvader. Aan de Lahn waren de wijnen doorgaans niet veel duurden dan 2 tot 5 mark per fles terwijl voor een puike wijn, bijv in Eltville in de Rheingau van Schloss Eltz een Rieling spätlese Rauenthaler Baiken 25 mark moest worden afgetikt.

Het werd laat en wij namen een hotelletje. De volgende dag hadden wij uitzicht op een bedevaart processie waarbij mensen op hun knieën de weg naar de kerk opkropen. De weg langs de Lahn was afgesloten dus wij moesten wat. En zo kwamen wij bij de bouwval van Schloss Nassau. Uit die bouwval zijn bij de latere renovatie van de kelders nog de nodige oude wijnen uitgegraven. De wijnvelden werden in een soort collectief door de bewoners bewerkt. Het is mij nooit duidelijk geworden wie daar nu de baas was. Proeven deden wij tussen de ranken aan lange tafels. In dat gereedschaphutje staat de wijn met bijbehorende glazen werd ons gezegd. Van die ouderwetse groene glazen, u weet wel. Zoek maar uit wat u wilt proeven. Lege flessen mee naar beneden nemen en afrekenen. Dat was de eerste kennismaking met een instap Riesling van het Gräflich von Kanitz'sches Weingut behorende tot Schloss Nassau en geschreven in dat haast niet te ontcijferen Oude Duitse schrift. De wijn is een gewone instapper maar zuiver als bronwater. Droog. Dat staat niet op het etiket maar lees je af aan het alcohol percentage. Omdat de laatste fles in 2008 is uitgeschonken weet ik dat het percentage 10,5% was. Droog van toen is het zoet van nu. Wij zouden momenteel zo'n wijn zeker niet als droog omschrijven.

Dat was de eerste kennismaking en die viel uit in het voordeel van Schloss Nassau. Jaar over jaar zijn wij teruggekomen. Hotel en forel alsmede het proeven in de wijngaarden stond altijd op het programma. Midden '60 is men met de renovatie van het kasteel begonnen en in 1967, het jaar van mijn trouwen, heb ik voor het eerst enige dozen van deze wijn - waarvoor ik toen het schrikbarende bedrag van DM 8,50 per fles moest betalen - aangekocht.

!966 was een gewoon (wijn)jaar en dat weerhield mij er van om toen deze wijn te kopen. 1967 was een buitengewoon mooi jaar. Heel veel zon en warm. Soms heel erg warm. En dat heeft tot ver in oktober/november geduurd. In de herfst waren er zelfs tropendagen maar ook met slagregens maar die gingen over en naast de Lahn. Een geluk. Dus 1967...

De Lahn zat in de lift en de prijzen ook. DM 8,50 was toen voor mijn beurs al een hele uitgave. De wijn was bij aankoop bleekgeel maar bij de laatste fles in 2008 was de wijn als barnsteen. Nog altijd wat tropisch fruit. Het mondgevoel was wat minder maar daarvoor kreeg ik een palet aan geuren voor terug. In het ziekenhuis na de geboorte van mijn kleinkind hebben wij samen met de verpleeg- en verloskundige van een gewone allerlaatste instapper kunnen genieten. Wat een feest.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/03/2018 16:04 door JohnCopier.

Ach heer Os, zo is mijn kennismaking met het prikbord ooit begonnen.
Eene willem G had een hele oude fles port, het leek hem een fraaie gelegenheid om die open te maken met gelijkgestemden, die ook een memorabele fles in zouden brengen. Dat was de start van vele geweldige proeverijen ><
Misschien gaat de geschiedenis zich herhalen?

uw Hendrik

p.s. heb nog wel wat speciaals in de kelder

Mooi verhaal meneer Copier. De liefde voor Duitse wijnen moet diep zitten bij u. Dat lees je in iedere regel. Leuk toeval is dat u, zo te lezen, door uw schoonvader bent ingewijd in de wijnwereld. Ook bij mij is dat gebeurt en het heeft mij veel goeds gebracht. Wat meneer Hendrik betreft: Kom maar door met uw verhalen over oude en belegen wijnen!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 02/03/2018 15:12 door W.Os.

Op de historische Yquem proeverij in Zwolle.
Was er een Yquem uit 1928 of 1929?
Weet ik niet precies meer.
Vond het mogen proeven van deze Yquem sensationeel
Je proeft met kloppend hart

Geweldig. Wat een fontein met over elkaar buitelende indrukken.
De ouderdom was een beetje te proeven en nog iets beter te zien.
Maar wat een voorrecht om dit te proeven en drinken
Zo’n wijn die je je leven niet vergeet.
Een wijn waar je vergeet proefnotities te maken
En waar je ook vergeet om de kwaliteiten van de wijn in een cijfer uit te drukken.
Een wijn die bijna eeuw met glans doorstaan heeft
Indrukwekkend

Was verbaasd over de medeproevers.
Zij zagen vooral kleine tekortkomingen.
Zij hadden ook behoefte aan het geven van niet al te hoge cijfers
Ben de opmerkingen en cijfers vergeten.
De wijn staat in mijn geheugen gegrift

Oude wijnen punten toekennen is overbodig. Oude wijn kan je hooguit met oude wijn vergelijken. De wijn is veranderd en vaak levert dat op zijn fruit (wat) in. Je krijgt daar wat anders voor terug. Mijn ervaring is dat je daar van moet houden. Sjaak, jouw verbazing deel ik.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Wellicht moet ik het wat verduidelijken met een voorbeeld.

Wij hebben een geweldige marathonloper van wereldformaat. Loopt rond de 2.04. Excellent. Zal iedereen het overeens mee zijn. De loper is rond de 30 jaar. 50 jaar later loopt de man nog altijd marathons maar natuurlijk niet meer in die historische tijd. Nog altijd een diepe buiging. Excellent, maar om daar dan op af te dingen is niet juist en is zonder respect.

Een bijna 100 jaar oude wijn verdient datzelfde respect. Hulde voor de makers maar ook voor de de mannen en vrouwen die als een goed huisvader al die jaren hebben gewaakt over fles en inhoud.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Moulin Touchais heb ik rond het jaar 2000 gedronken.
Mijn buurman kocht een hele verzameling van deze flessen voor 5 gulden per stuk meen ik.
1959 vond ik wel erg bijzonder, ik ben van 1962, en iets drinken wat ouder was als mijzelf is toch bizar.
Paar weken terug zag ik mijn buurman bij de glasbak, er gingen nog 6 van deze flessen in......
De wijn was compleet ondoorzichtig geworden na bijna 20 jaar op zolder gelegen te hebben.
Dat is toch wel zonde.

Maitre Sjaak,

Heb het boekwerkje van de Yquemproeverij er even bij gepakt. (met dank aan WillemG)
Het was 2007, en de eerste Yquem die ter tafel kwam : 1925.
Ik heb de punten van verschillende deelnemers (incl. die van Sandrine Garbay) genoteerd, maar daar ga ik u verder niet mee lastig vallen

Bedankt voor het juiste jaartal.
Dit door jou georganiseerde yquem proeverij was van mondiaal niveau



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/03/2018 14:05 door sjaak.

Een wijn uit 1925 drinken, dat is toch wel een ervaring hoor!

Ik zocht nog even in de foto’s van toen, gevonden





1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/03/2018 16:03 door RobertKoopman.

3 weken geleden gedronken bij mijn schoonzus.

Château Rauzan-Gassies 1975.

Mijn zwager krijgt de kurk er niet uit. Maar er is wel een gat ontstaan. Via een theezeefje giet hij de wijn in een karaf. Hoor ik later. Er wordt wel wat kurk tegengehouden maar er blijft er genoeg over om ook wat "kurk" te proeven. De kleur is heel licht bruin geworden. Hoeveel bezinksel er in de fles zat heb ik niet gezien. De geur is licht maar toch nog altijd fruitig. De smaak is fragiel maar het fruit is nog altijd te proeven. Best aangename wijn nog.
Het 2e glas bevalt zelfs nog beter. We zijn verbaasd dat dat na 42 jaar nog zo is. Als je van de kleur en de geur uitgaat verwacht je misschien dat hij tegenvalt. Dat is niet het geval. Ik had hem wel liever 25 jaar geleden willen drinken. Toch leuk deze ervaring.

Iemand wilde mij een plezier doen. Ik kreeg: Château Grand Barrail Lamarzelle Figeac Saint-Emilion Grand Cru Classé 1982. Gek er staat geen alcohol % op de fles. Dinsdag jl opengemaakt.
Weinig aroma. Kleur: slappe koffie. Smaak: weinig en niet aangenaam. Gootsteen!
Ik weet nu dus ook hoe een wijn die om is smaakt. Het krijgen was leuker dan het drinken.

Ook leuk. Wijnen die oud zijn maar de eindstreep niet hebben gehaald. Ik ga opzoek. De vraag is natuurlijk, wat is oud? Laten we zeggen, twintig jaar en ouder. Verder moet het natuurlijk wel een wijn van niveau zijn.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Guill, ik ben eens even in het boek van Rene Gabriel gedoken. De wijnen van La Marzelle worden door hem gemiddeld met 16 hooguit 17 uit 20 beoordeeld. Hij vindt kennelijk het huis beter dan de wijn. Een bezoekje daaraan is meer dan waard. Verder dan 10 tot 12 jaar voor het juiste drinkmoment durft hij niet te gaan. Dat zegt naturlijk niet alles maar een kleine waarschuwing is het wel.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

John, ik ben eens bij Chateau Grand Barrail Lamarzelle Figeac gaan kijken en daar staat dat het een grand cru is. Op het etiket dat ik heb staat Appellation Grand Cru Classé controlée. De etiketten lijken ook helemaal niet meer op elkaar.

Etiketten hoeven over de jaren heen niet hetzelfde te zijn. Natuurlijk wel de info. Ik heb wel eens met een wijnboer hierover gesproken en dan beluister je alleen maar vaagheden. Soms gebruiken ze domaine en dan weer chateau. Hebben wij het dan nog over dezelfde wijn met een ander oogstjaar? Wat wel vreemd is is het ontbreken van het alc. %. Toch een merkwaardige fles. Zelfs op de meest eenvoudige wijn kom je het % tegen. Ik ben het nog nooit tegengekomen.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Wat ik toch ook vreemd vind is dat het geen grand cru classé meer is.

Ben eens bij iDealwine gaan kijken. Daar staat een foto van een fles uit 1982. Ook daar staat geen alcohol% op. Jaargang 1982 volgens iDeaiwine 19/20 en volgens Wine spectator 85/100. Is op dit moment op de veiling. Huidig bod 34,99 euro.

Rene Gabriel 16/20. Toen, dat zal nu ook wel minder zijn. Ik denk dat Wine Spectator dichter bij de waarheid zit. 19/20 lijkt mij aan de hoge kant wanneer Rene jaar over jaar 16/17 uit 20 geeft.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

En ook wel terecht denk ik.

[www.ad.nl]

Ik kocht het vorig jaar ook bij een plaatselijke bierhandel.
Deze handelaar koopt elk jaar zelf een kratje en verkoopt het aan zijn trouwe klanten.
Beste bier van de wereld? Dat weet ik niet.
Lekker bier? Dat weer wel.
Morgen nieuwe flessen halen? Dat dan weer niet.

Schitterend bier.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

En wat moeten die paters dus doen? De prijzen naar pakweg 10/12 euro per fles brengen en het verschil in het offerblok storten voor de behoeftigen. Haalt dat de angel er nog niet uit dan verder verhogen. Direct na de uitdeel (mooi woord in België) worden de kratjes op internet aangeboden. Prijzen verhogen en net zolang tot er wordt gepiept.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Zeer fraai artikel van Mariëlla Beukers.

Mariëlla Beukers is historica en vinologe en duikt eens per maand in de culinaire geschiedenis van Utrecht.

[www.duic.nl]

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Leuk stuk.

[www.parool.nl]

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Eens kijken of we het gaan missen!

[www.thewinesite.nl]

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Ik niet

Maar even zonder dollen, als hij al 12 jaar de drijvende kracht was waarom dan niet op eigen benen verder?

Die eigen benen zullen dan eerst eigenaar van G&M moeten worden.

John

Life is always better when I wine.

Koken is meer dan een recept.

Dat begrijp.
Maar hij kan toch ook zelf een eigen gids gaan uitgeven?